การเผาในที่โล่ง เป็นแหล่งกำเนิดมลพิษอากาศที่พบเห็นได้ทั่วไปทั้งในพื้นที่ชนบทและเขตเมือง ฝุ่นละออง เถ้า เขม่าควัน ที่เกิดจากการเผาไหม้สามารถแพร่กระจายออกไปในวงกว้าง ส่งผลกระทบต่อสุขภาพอนามัย ก่อให้เกิดความเดือดร้อนรำคาญ บดบังทัศนวิสัยจนอาจเป็นสาเหตุการเกิดอุบัติเหตุบนถนน รวมทั้งเป็นการทำลายโครงสร้างดิน จากการติดตามตรวจสอบคุณภาพทางอากาศพบว่ามีปริมาณฝุ่นละอองจะมีปริมาณเพิ่มสูงขึ้นในช่วงฤดูแล้ง สาเหตุประการหนึ่งเกิดจากการเผาในชุมชน การเผาในภาคเกษตรกร ไฟป่า การเผาในที่โล่งการเผาในที่โล่งเกิดจาก 3 กิจกรรมดังนี้ 1.การเผาเศษพืชเศษวัสดุภาคการเกษตร ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรมที่มีการปลูกพืชเศรษฐกิจในพื้นที่ต่างๆ ได้แก่ ข้าวโพด อ้อย มันสำปะหลัง เป็นต้น ในการทำการเกษตรให้ได้ผลผลิตสูง สิ่งสำคัญที่สุดคือการเตรียมดินที่จะทำการเพาะปลูก ซึ่งจะต้องมีการถากถางพื้นที่เพื่อกำจัดเศษพืช วิธีการที่ง่าย สะดวกและประหยัด สำหรับเกษตรกรที่นิยมใช้กันมาก คือ การเผา 2. การเผาขยะมูลฝอยจากชุมชน 3. ไฟป่า "ไฟป่า" คือไฟที่เกิดขึ้นจากสาเหตุอันใดก็ตามแล้วลุกลามไปได้โดยอิสระปราศจากการควบคุม พฤติกรรมการเผาในชุมชน – พฤติกรรมการเผาเศษวัชพืชตอซังข้าวหลังการเก็บเกี่ยวผลผลิตของเกษตรกร
– พฤติกรรมเผาวัชพืชในที่รกร้างว่างเปล่าเพื่อทำประโยชน์ทางด้านการเกษตรทำไร่เลื่อนลอย
– พฤติกรรมเผากิ่งไม้ใบไม้ตามบ้านเรือน
– พฤติกรรมเผาหญ้าสดเพื่อไล่ยุงหรือแมลง เนื่องด้วยการเผาดังกล่าวเป็นการเพิ่มมลพิษทางอากาศประกอบกับสถาณการณ์สถานการณ์ฝุ่นละอองขนาดเล็ก PM2.5 ระหว่างวันที่ 1- 4 มีนาคม 2565 นี้ มีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นทั่วประเทศ โดยพบเกินค่ามาตรฐานในระดับเริ่มมีผลกระทบต่อสุขภาพ ซึ่งคาดการณ์ว่าบริเวณพื้นที่ภาคเหนือ จะมีสภาพอากาศปิด และพบจุดความร้อนจำนวนมาก เนื่องจากการเผาในพื้นที่ ภาคเหนือตอนบน รวมถึงการเผาในประเทศเพื่อนบ้าน จะส่งผลให้ฝุ่นละอองเพิ่มสูงขึ้นได้ และหมอกควันจากการเผาในพื้นที่ภาคเหนือตอนบน และประเทศเพื่อนบ้าน อาจส่งผลกระทบต่อสุขภาพประชาชน โดยเฉพาะกลุ่มเสี่ยง เด็กเล็ก ผู้สูงอายุ และผู้มีโรคประจำตัว ในพื้นที่ได้
